Adalılar - Islanders | Adalar Müzesi - Museum of the Princes' Islands

Bir zamanlar üzerinde yalnızca Patrik Ignatios’un IX. yüzyılda kurduğu erkekler manastırı bulunan Sedef Adası'nın bugünkü sahiplerinden Esra Bereket adanın nasıl satın alındığını anlatıyor: "Ada verasetle annemle dayıma kaldı. Sedef Adası'nı Sultan Abdülmecit döneminde dedeleri Tophane Müşiri Fethi Ahmet Paşa almış. Annemle dayımın vefatından sonra da arazilerin mülkiyeti bana ve erkek kardeşim Mehmet Birgen'e geçti". Üzerindeki zeytinlikleri 1. Dünya savaşı sırasında odun yapmak için kesilen Sedef Adası yalnızca balıkçıların uğradığı, kıyılarından ığrıp ağları çektiği ıssız ve çorak bir adayken, Esra Bereket'ın dayısı Şehsuvar Menemencioğlu ve annesi Reyan Şehsuvaroğlu orayı yaşayan bir yer haline getirmek istedi. 1956 yılında 40 bin ağaç dikildi, elektrik mühendisi olan Şehsuvar Menemencioğlu sualtı kablosuyla Kartal'dan elektrik getirdi, İstanbul'dan tankerle gönderilen suyu saklamak için depo yapıldı. Bu çalışmaların ardından 63 adet ev inşa edildi. Esra Bereket'in annesi ağaçlara, dayısı inşaatlara bakıyordu. Evlerin kimlere satılacağına Şehsuvar bey bizzat karar verirdi. Uzunca bir süredir yazları Sedef Adası’na vapur çalışsa da, başlangıç yıllarındaki tek ulaşım adanın küçük motoruyla sağlanıyordu. Bugün bile yaz sezonu dışındaki ulaşım adanın artık pek küçük sayılmayacak motoruyla sağlanmaya devam ediyor. Reyhan Şehsuvaroğlu adada yaşamaya başladı ancak Şehsuvar bey "çocuğum" dediği adada oturmayı hiç düşünmedi. Sağlığında oturmasa da vefat edince oraya gömüldü. Bugün sayıları 108'e ulaşan evlere yenilerinin eklenmesi planlanıyor.