Adalılar - Islanders | Adalar Müzesi - Museum of the Princes' Islands

Osmanlı döneminin ilk kadın hakları savunucularından olan Kınalıadalı şair ve yazar Zabel Asadur 1863'te doğdu. Daha 16 yaşındayken, Anadolu'daki yoksul ve yetim kızların eğitimi için "Milletperver Ermeni Kadınları Derneği"ni kurdu. Hayatını kadınlar için düşünmeye, yazmaya ve çalışmaya adadı.

Eşi Hrant Asadur ve Kirkor Zohrab'ın yayınladığı Masis dergisinde "Sibil" imzasıyla yazılar yazdı. Bu yüzden daha çok Sibil olarak tanındı. Edebiyatın pek çok alanında eser verdi. 1902'de ilk şiir kitabı Tsolker (Işınlar), 1926'da Gnoç Hokiner (Kadın Ruhları) adlı öykü kitabı yayınlandı. Ağçıgan mı Sirdi (Bir Kızın Kalbi) adlı romanında bir genç kızın sorunlarını ve acılarını anlattı.

Ermeni edebiyatının önemli şairlerinden Zabel Asadur, eşi Hrant'la birlikte bugün Ermeni liselerinde hâlâ okutulmakta olan çeşitli ders ve dilbilgisi kitaplarını yazdı.

Eşinin ölümünden sonra sağ eline felç geldiğinde sol eliyle yazmaya devam etti. 1933'te yatağa mahkûm oldu ve bir yıl sonra hayata veda etti.

10 yaşındayken Ohannes Hubeseryan’dan resim dersleri almaya başladı. İki yıl da Güzel Sanatlar Akademisi profesörlerinden Devrim Erbil’in atölyesinde konuk öğrenci olarak çalıştı. Ardından dört yıl da Mehmet Güleryüz’ün kurslarına katıldı. 1984 yılında Almanya’ya gidip Klaus Kiel’in atölyesinde çalışmalarını sürdürdü. 1986 yılında ilk kişisel sergisini açtı ve aynı yıl DYO 20 resim yarışmasında mansiyon kazandı. Ayrıca üç yabancı ülkede de sergiler açtı. Yaz kış Kınalıada’da oturmaktadır.

1866-1872 yılları arasında Venedik’te, 1872- 1877 yıllarında da Roma Güzel Sanatlarında eğitim gördü. 1881 yılında Türkiye’ye döndü ve ressam Osman Hamdi beyle tanışıp Sanayi-i Nefise okulunun kuruluşuna katkı sağladı. 1883 yılında da bu okulda öğretim üyeliği yaptı. Aynı yıl Osman Hamdi beyle birlikte Nemrut dağında bir araştıramaya katıldı ve Fransızca olarak yayınlanan “Le Tumulus de Nemroud(Nemrud dağı Tümülüséünü yazdı. 1887 yılında Sayda’da yapılan kazılarda çıkartılan Büyük İskender lahitinin onarımında çalıştı. Yervant Oskan’ın en önemli yapıtları butün Mimar Sinan Üniversitesi (Güzel Sanatlar Akademisi)’nde bulunan 1900 yılında yaptığı “Zeybek”, “Tavukçu Kadın” ve “Gezginci Kasap”, 1901’de yaptığı “Naile Hanım” büstleridir. Yaz aylarını Kınalıada’da geçiren Oskan’ın kızı Mari Maryam da ünlü bir piyanistti.

Ressam Arzu başran’dan aldığı eğitimle resme başladı. Heykeltraş Müfide Aksoy’la da heykel çalışmaları yaptı. Birçok karma sergiye katıldıktan sonra ilk kişisel sergisini 1994 yılında açtı. Kınalıada’da zaman zaman da diğer adalarda açılan karma sergilere katılıyor.

1950'lerin en iyi sprinterlerindendi. Gerek kulüp takımlarında (Beyoğluspor, Fenerbahçe), gerekse milli takımda 100, 200, 4 x 100, 4 x 400 metrede iyi dereceler yaptı ve pek çok birincilik kazandı.

Milli sporcu, antrenör.

Alibeyköy, Taksimspor ve Ankaragücü takımlarında oynadı ve genç milli oldu.

İstanbulspor, Taksimspor ve Vefa takımlarında oynadı. Futbol yorumculuğu ve yazarlığı yapmaktadır.

Uzun yıllar Kınalıada’da yaşadı ve ilk resim çalışmalarını da burada yaptı. Güzel Sanatlar Akademisini bitirdikten sonra Beyoğlu galerisi ve okul derneklerinde sergiler açtı. Sonraki yıllarda Amerika’ya gidip Boston’a yerleşti. Gerek bu kentte, gerekse Amerika’nın diğer büyük şehirlerinde resimlerini sergiledi. Akademi ve üniversitelerde resim üzerine konferanslar verdi. Yaz aylarını ise yine Kınalaıda ve Yunan Adaları'nda geçiriyor.