Adalılar - Islanders | Adalar Müzesi - Museum of the Princes' Islands

1921 doğumlu, mühendis, müzisyen, şair, koro şefi Vahe Lusarar Kınalıada ile üniversite yıllarında tanıştı. Pangaltı Lisesi'nde Yetişenler Derneği korosuna girdikten sonra soprano Adrine Vaner'in kardeşi Ardaşes Mıkhitaryan'la yakın arkadaş oldu. İkisi de iyi yüzücüydü. Tatil günlerinde sabah ilk vapurla Kınalıada'ya gider, yürüyerek Burgazada'ya bakan ve o yıllarda bomboş olan sahile ulaşırlardı. Sandviçlerini ve önemli eşyalarını, çakıllar arasında açtıkları bir çukura gömerek gizleyip dupduru, pırıl pırıl, masmavi denize atlarlardı. Burgazada'ya kadar yüzer, sahile çıkmadan geri dönerlerdi. Sandviçlerini yer, biraz kestirir sonra yine denize atlar ve yine yüzerlerdi. Vahe Lusarar, sevgili eşi Alis Dadyan'la evlendikten sonra uzun yıllar Anadolu'da inşaat mühendisi olarak çalıştı. Müzikten ve korolardan hiç uzak kalmadı. Şimdi, Bomonti Huzurevi'nde yaşıyor. Hâlâ her pazar kilise korosuna katılıyor, 75 yaşında tanıştığı bilgisayarda şimdi "Auto Cad" programı kullanarak tasarımlar yapıyor ve huzurevindekilere bilgisayar kursu veriyor.

Adalılar sedyedeki yaşlı adamı elbirliğiyle Horoz Reis'in teknesine yerleştirdi. Kartal'a dümen tutan tekne Büyükada'dan açıldıkça lodos deli gibi bindirdi. Horoz Reis, karanlıkta görünmeyen dalgaları hissediyor, tekneyi onların suyuna göre yönetiyordu. Kartal'ın karanlığın içinde göz kırpan ışıkları yaklaştıkça dalgalar büyüdü. Dümeni tutmak bile zordu ama Horoz Reis, güçlü kasları ve bilgisiyle baş etti. Hasta karaya çıkarılırken Horoz Reis refakatçisinin kulağına eğildi, "Arabaya verecek paran var mı" diye sordu. Olmadığını bakışlarından anladı, bir miktar parayı onun cebine sokuşturdu... Balıkçı Artin ve eşi Uskuhi'nin 1926 yılında doğan ve baba mesleğini seçen iki metreye yakın boyda, yüz yirmi kiloluk sarışın, çakır gözlü oğlu Berç Yetvart Akdeniz, kimilerine göre adaların Hızır'ı kimilerine göre de Poseidon'uydu. İyi yüreği, güçlü kolları ve motoruyla inancına ya da ekonomik düzeyine bakmaksızın hasta olan herkesin imdadına koşardı. Sonbahar ve kışları ığrıp ağıyla balıkçılık yapar; ilkbahar ve yazları tayfalarıyla birlikte yazlıkçıların tekne bakımlarını üstlenirdi. Ünlü "Horoz" lakabını ise çocukluk yıllarında kazanmıştı. Yoksulluk ve yoksunluk yıllarında çok sevdiği tahtadan yapılmış yegane oyuncağı horozu kaybedince ardından aylarca ağlamış ve adı o günden itibaren "Horoz" olarak kalmıştı. Babasının ardından balıkçı reisi olunca da aynı lakapla anılmaya devam etti. Horoz Reis, 1978 yılında henüz 52 yaşındayken kalp krizi yüzünden hayata veda etti. Galatasaray'daki Üç Horon Ermeni kilisesindeki kalabalık törenin ardından pek çok teknenin katılımıyla kendiliğinden oluşan görülmemiş büyüklükteki bir deniz konvoyuyla Kınalıada'ya götürüldü ve defnedildi. Adı bugün hastaları ana karaya götürmekle yükümlü belediyeye ait cankurtaran motoru Horoz Reis'te yaşatılıyor.

Kınalıada'da daha sonra yeniden yapılan Taşçıoğlu Köşkü'nün ilk binasını inşa etti.

Türk afiş sanatının öncülerinden İhap Hulusi Görey ilk ve orta okul öğrenimini Kahire’deki İngiliz okullarında yaptı .1911’de ailesi ile birlikte İstanbul’a geldi. Resim çalışmalarına başlamıştı ama daha iyi eğitim görmek için Almanya’nın Munich kentine gitti. 1920’den 1925’e kadar orada kalarak kendini geliştirdi. Türkiye’ye döndükten sonra “Cem” dergisinde karikatürleri yayınlandı. Tayyare Bileti (Milli Piyango) için hazırladığı tasarım 1975 yılına kadar kesintisiz kullanılarak bir rekora ulaştı. 1927 sonrasında Sümerbank, Ziraat Bankası, Türk Hava Kurumu için de afişler yaptı, ancak Tekel(İnhisarlar idaresi) için yaptığı etiketlerden bir tanesi kendisine büyük ün kazandırdı. 1932’de Kulüp rakısı üstüne yaptığı etiket tasarımı hala kullanılarak tam 78 yıllık bir döneme imzasını atmış oldu. 1929 yılında kabul edilen latin harflerinden sonra ilk Alfabe kitabının kapak tasarımını hazırladı. Ünü diğer ülkelere de yansımıştı. Mısır, Almanya ve İsviçre kuruluşları için de afişler hazırladı. 1965’de “İstanbul Tiplemeleri” adında bir dizi resim hazırladı.1978’de Grafikerler Meslek Kuruluşu onur üyeliğine seçildi. Önceleri kiracıolarak geldiği Kınalıada’da Şale köşkünü satın aldı. Burada sulu boya ve manzara resimleri yatpı. Hat sanatından da örnekler verdi. Ressam Naişide hanımla evliydi.

Adalarda İz Bırakanlar İçeriği: Yaşamlarının büyük bir bölümünü Kınalıada'da geçiren grafiker ve ressam İhap Hulusi Görey ile şair, yazar, eğitmen ve milletvekili Fazıl Ahmet Aykaç yakın dosttu. Bazen kendi adalarında bazen de Büyükada Anadolu Kulübü'nde buluşurlardı. İhap Hulusi, yurtdışında özellikle Almanya'da uzun yıllar resim ve grafik eğitimi aldıktan sonra 1929 yılında ilk grafik atölyesini İstanbul'da kurdu. Yeni cumhuriyette grafik sanatının kurucularından ve reklamcılığın ilk büyük isimlerindendi. Türkiye'nin başlangıç yıllarındaki pek çok resmi ve özel kuruluşun kurumsal kimliklerini o oluşturdu. Neredeyse tüm reklam afişleri, kitap kapakları, etiket ve ambalaj resimleri onun kaleminden, üzerlerinde İhap Hulusi yazan ters üçgenli imzasıyla çıktı. Cumhuriyeti o afişledi demek abartı sayılmaz. İhap Hulusi'nin bugün de kullanılan ünlü Kulüp Rakısı etiketinin üzerinde, içki içen çok şık ve yakışıklı iki beyefendi görülür. Çeşitli dönemlerde bu beyefendilerin Mustafa Kemal Atatürk ve İsmet İnönü oldukları iddia edilse de, 1932 yılında tasarlanan bu etikettekilerin Anadolu Kulübü'nde demlenen Fazıl Ahmet Aykaç ve İhap Hulusi olduğu, ünlü ressamın arkadaşıyla sohbetini ölümsüzleştirdiği söylenir.

Oyuncu, antrenör, yönetici (Şişlispor)
16 Ocak 1946’da Sıvas’ta doğdu. 1962 yılında jimnastik, vücut geliştirme ve halter yapmak üzere Şişlispor kulübüne girdi. Bir yıl sonra kardeşinin ısrarı ve antrenör Zohrap Erzurumlu’nun desteği ile voleybola başladı. Önce genç ardından da A takım forması giydi. Uzunca bir dönem faal sporculuk yaptıktan sonra antrenörlüğe başladı ve gerek Şişli gerekse Esayan’da voleybol antrenörlüğünü üstlendi . 1984-86 döneminde Şişlispor yönetim kuruluna girdi. Çeşitli kademelerde görev yaptıktan sonra 1998 yılında başkan oldu ve 2002 yılına kadar görevini sürdürdü. Artık faal bir görev yapmamasına karşın yine de Şişlispor kulübü voleybol takımlarını yalnız bırakmamaktadır.

Beyoğluspor'da oynadı,1957'de Galatasaray'a transfer oldu. Ribauntlardaki üstünlüğüyle tanındı. Avrupa Şampiyonası'nda milli takımda oynadı. Yunanistan'a göç etti.

1959’da İstanbul Belediye Konservatuarı Şan Bölümü'nü bitirdikten sonra özel bursla Amerika’ya gitti. Miami Üniversitesi'nde Dora Lyon ve Otto Freuhlich gibi öğretmenlerden şan dersi aldı. 1962’de İstanbul Devlet Operası'na girdi . Yurt içi ve yurt dışında birçok konser verdi. Bulgaristan ve Romanya’da çeşitli operalarda sahne aldı. Ayrıca İstanbul Devlet Senfoni, Cumhurbaşkanlığı Senfoni ve İzmir Devlet Senfoni Orkestraları eşliğinde birçok konser verdi. Rigoletto, Lucia Lammermoor, La Bohem ve Aşk iksiri gibi birçok yapıtta baş rol oynadı. Profesör Arman Manukyan’la evlidir.

1968 yılında İstanbul’da doğdu. 1981 yılında Şişlispor kulübünde voleybola başladı. Tam 21 yıl bu kulübün formasını giydi ve son yıllarda kaptanlığını yaptı. Ardından da menajer olarak voleybol branşında görev aldı. Halen aynı çalışmayı sürdürüyor. Eski futbolculardan Agop B. Zafer’in kızı olup, eski basketbolculardan Şişlispor ikinci başkanı Dr.Karun Kovan’ın eşidir.