Adalılar - Islanders | Adalar Müzesi - Museum of the Princes' Islands

Türk Müziği; ölümsüz Ada şarkılarının bestekârı. Adalar, O’nun şarkılarında bir başka anlama büründü; O ve Adalar sonsuzluğa kanat açtılar, birlikte ölümsüzleştiler… “Biz Heybeli’de her gece mehtâba çıkardık” / “Çamlarda şafak rengi gibi gönlüme aktın” / “Alsam adanın dilberini çamlara gitsem” / “Ada günden güne âhûlara mesken oluyor” / “Adalar’dan bir yâr gelir bizlere” ve daha niceleri... Babası gibi solak olduğu için "Yesari" lakabıyla anılan Yesârî Asım Arsoy'un şarkılarında olduğu kadar hayatında da Heybeliada'nın önemli bir yeri vardı. Hayat arkadaşı, "Fanika"sı Suzan hanımla da orada tanışmıştı. 200'den fazla şarkısından birkaçı: "Yar yolunu kolladım", "Ömrüm seni sevmekle nihayet bulacaktır", "Yar saçların lüle lüle", "Akasyalar açarken"...

 Milli Yüzücü.

Babasının iş nedeniyle bulunduğu Londra’da doğdu. Ortaöğrenimini Venedik’teki Murad-Rapayelyan Koleji'nde, mimarlık eğitimini Roma Güzel Sanatlar Akademisi’nde (Accademia di Belle Arti di Roma) yaptı. 1879’da Akademi'yi ödül kazanarak bitirdi ve İstanbul’a döndü. Burada, Demir Kilise olarak anılan Balat’taki Sveti Stefan Bulgar Ortodoks Kilisesi, Reji İdaresi’ne ait Cibali’deki Tütün İşleme ve Sigara Fabrikası (bugün Kadir Has Üniversitesi), Sirkeci’deki Sanasaryan Hanı (eski Emniyet Müdürlüğü), Galatasaray’daki Abbas Halim Paşa Konağı (bugün Mısır Apartmanı), Heybeliada'da bugün mevcut olmayan Abbas Halim Paşa Köşkü, Selamlık Dairesi ve Hizmetliler Dairesi gibi önemli binalar yaptı. Tepebaşı Dram Tiyatrosu (1971’de yanarak yok oldu, bugün yerinde kısmen katlı otopark var) ile Galatasaray’daki Tokatlıyan Oteli’nin (bugün Konak çarşısı) mimarının da büyük olasılıkla Aznavur olduğu düşünülüyor. Aznavur I. Dünya Savaşı’ndan kısa bir süre önce ya da (başka bir bilgiye göre) savaştan sonra Kahire’ye yerleşti ve çalışmalarını orada sürdürdü. Kahire’de öldü.

Kravl stilinde yüzücü.

"Kışları ada, hemen hemen boşalıp, tek tük evlerde geçmişlerine kıvrılıp kalmış bir-iki ihtiyara kalınca, hiçlik egemenleşerek artık kendisinin dahi hiçleneceği sonu bekler... (...) İhtiyarlar bahçeden topladıkları bir-iki çalı çırpı ile tutuştırdıkları mangallarını evin en küçük ve rüzgar tutumayan odasında yakar; kendilerinin var oldukları zamandan beri tanıdıkları ve bugünkü hiçliklerine duygusal bir katılım ile saygı duyan esnafın kapılarına kadar getirdikleri ve yazın ödenmek üzere veresiye defterlerine geçirdikleri yiyeceklerle geçinir ve kendi içlerindeki bitmiş dünyada günlerini geçirirler."

Dr. Kriton Dinçmen tutkuyla sevdiği Heybeliada'dan sıradan insan yaşamlarını, "Symhonia Kakophonica" kitabında böyle anlatıyor.

1924 yılında Heybeliada'da doğan Kriton Dinçmen, 1948'de İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi'ni bitirdi, nöroloji ve psikiyatri ihtisası yaptı. 1961 - 1965 yılları arasında ADB'de, New Jersey Monmouth Medical Center'da dinamik psikiyatri alanında çalıştı, pek çok makalesi en saygın tıp dergilerinde yayınlandı ve pek çok araştırmacı tarafından kaynak gösterildi.

1965 yılından itibaren Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi'nde çalışmaya başlayan Dinçmen, 1982- 1994 yılları arasında Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulu Başkanlığı, 1990- 1999 yılları arasında Adli Tıp Enstitüsü'nde öğretim üyeliği yaptı. Kriton Dinçmen, 27 Ağustos 2008 tarihinde 84 yaşında hayata veda etti. Vasiyeti üzerine Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Anatomi Anabilimdalı Başkanlığına bağışladığı bedeni, tıp öğrencilerinin eğitimde kullanıldı.

 1937 yılında İstanbul’da doğdu. Türkiye’nin en iyi sol açıklarındandı. Küçük yaşta girdiği Galatasaray kulübünde uzun yıllar başarılı maçlar çıkardı. Takım kaptanlığına yükseldi. Defalarca milli takımda yer aldı. Galatasaray’ın Avrupa’da 100’cü golünü atma başarısını gösterdi. Yaz kış Heybeliada’da yaşıyor.

İstanbul Üniversitesi Klasik Diller ve Filoloji bölümünden birincilikle mezun olan Nihal Gürses, çalışmalarına Türk resminin ustalarından Sabri Berkel ile başladı. Sabri Berkel ile çagdaş sanat çalışmaları yapan Güres aynı zamanda Türk minyatür sanatının inceliklerini öğrenmek üzere uzun araştırmalarda bulundu. Remzi Köklü ile kağıt yapım atölyelerinde, Semiha Berksoy ile hem dostluk hem de sanatsal birlikteliklerde bulundu.

Eserleri Aydın Sofu tarafından lirik–ekspresyonist olarak adlandırılan Güres, heykel alanında da calışmalarda bulundu ve gerek yurt içi gerek yurt dışında çeşitli atölyelerde çalışarak bir çok başarılı çalışmalara ve sergilere imza attı. İlk sergisini 1993 yılında hocası Sabri Berkel'in desteğinde ve yönlendirmesinde açan sanatçı bugüne kadar 20 den fazla kişisel ve yüzlerce karma sergiye katıldı. Sanatcının yayınlanmış bir öyküu kitabı bulunmaktadır. Öykü ve sanatsal yazıları bir cok dergi ve gazetelerde yayınlanmıştır. Pekçok sergiden başarı ve teşekkür ödülleri almış olan sanatçı calışmalarına yurt içi ve yurt dışında çeşitli sergi ve organizasyonlarla devam etmektedir.