Adalılar - Islanders | Adalar Müzesi - Museum of the Princes' Islands

1945 yılından vefat ettiği 1966 yılına değin Vehbi Koç'la birlikte çalışan, İstanbul Ford bayiliğinin ilk yöneticisi, Otosan'ın murahhas azası ve Koç Holding'in ilk birkaç isminden biri olan Kemal İnal çocukluk yıllarından itibaren Büyükadalı'ydı. Çok genç yaşta evlendiği eşi Ayşe Azra İnal ressam olmak istiyordu. Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'ne gitti, Beşiktaş'ta aralarında Nuri İyem'in de olduğu bazı ressam arkadaşlarıyla stüdyo kurdu ve resim yapmaya koyuldu. Ancak Büyükada'nın genç karı kocanın hayatında her zaman ağırlıklı bir yeri vardı. Ayşe Azra ve Kemal İnal yazları mutlaka Büyükada'da geçirir, her fırsatta küçük sandallarına atlayıp adanın tadını çıkarır, bir adalı gibi yaşarlardı. Eşinin erken vefatından sonra, Ayşe Azra İnal, bu misyonu tek başına sürdürdü. 5 beygirlik kıçtan takma motorlu küçük sandalıyla tek başına adanın arkasındaki koylara gider, denize girer, midye çıkarıp çocuklarına nefis yemekler hazırlardı. Bu yolculuklarında resim malzemelerini de yanından ayırmaz canının çektiği yerde karaya çıkıp şövalesini kurar ve ada tabloları yapardı. Bazıları Anadolu Kulübü'nde olmak üzere pek çok sergi açtı. Ayşe Azra İnal, 70'li yaşlarında bile bu yaşam biçimini değiştirmedi, 1998'de hayata veda etti.

1901'de ailesinin Büyükada'daki köşkünde dünyaya geldi. Babası devlet adamı, asker ve tarihçi Kabaağaçlı Mehmet Şakir Paşa; annesi Giritli Sare Hanım'dır. "Şakir Paşa ailesi" olarak anılan ve pek çok sanatçı yetiştirmiş olan bu ailenin ortancı kızıdır (Kardeşler sırasıyla: Cevat Şakir, Hakkiye, Ayşe Suad, Fahrelnisa ve Aliye). 14 yaşında resme başlayan sanatçı[1] işgal yıllarında Sanay-i Nefise'nin ilk kadın öğrencileri arasında yer aldı[2] İlk evliliğini, Sanay-i Nefise'ye başladığı 1920 yılında, yazar İzzet Melih Devrim ile yaptı. Eşi ile beraber Avrupa kentlerine seyahat etme, yazar ve entellektüellerle tanışma fırsatı buldu. Bu evlilikten Nejat ve Şirin adında iki çocuğu dünyaya geldi. Resim öğrenimini Paris'te Ranson Akademisi Stalbach Atölyesinde ve Türkiye'de Güzel Sanatlar Akademisi Namık İsmailatölyesinde sürdürdü[3]. İkinci evliliğini 1934 yılında, Ürdün'ün Ankara temsilcisi ve Ürdün Kralı I. Faysal'ın kardeşi olan Emir Zeid ile yaptı; bu evlilikten "Raad" adında bir oğlu dünyaya geldi. Diplomat olan eşinin görevi nedeniyle Türkiye'den ayrılan sanatçı, resim kariyerini Avrupa'nın çeşitli kentlerinde sürdürdü. İlk kişisel sergisini 1944 yılında İstanbul'da kendi evinde açtı. Bu ilk sergiyi Paris,Londra, New York, Brüksel gibi kentlerde açtığı onlarca sergi izledi. 1970 yılında eşinin ölümünden sonra 1976'da, oğlu Raad'ın yaşadığı Amman'a yerleşti. Bu kentte kendi adıyla anılan bir sanat enstitüsü kurdu[3]. Son döneminde portreler üzerinde yoğunlaştı[4]. Eserlerini son olarak 1988'de İstanbul'da, 1990'da Fransa ve Almanya'da sergiledi[3]. 5 Eylül 1991'de hayatını kaybetti. Amman'da El Rağdan Sarayı Kraliyet Mezarlığı'na defnedildi.

İstasyon sanat evinde Sabri Berkel’den ders alarak resme başladı. Şu ana kadar bir çok karma sergiye katıldı. Kınalıada’da çalışmalarını sürdürüyor.

Türk afiş sanatının öncülerinden İhap Hulusi Görey ilk ve orta okul öğrenimini Kahire’deki İngiliz okullarında yaptı .1911’de ailesi ile birlikte İstanbul’a geldi. Resim çalışmalarına başlamıştı ama daha iyi eğitim görmek için Almanya’nın Munich kentine gitti. 1920’den 1925’e kadar orada kalarak kendini geliştirdi. Türkiye’ye döndükten sonra “Cem” dergisinde karikatürleri yayınlandı. Tayyare Bileti (Milli Piyango) için hazırladığı tasarım 1975 yılına kadar kesintisiz kullanılarak bir rekora ulaştı. 1927 sonrasında Sümerbank, Ziraat Bankası, Türk Hava Kurumu için de afişler yaptı, ancak Tekel(İnhisarlar idaresi) için yaptığı etiketlerden bir tanesi kendisine büyük ün kazandırdı. 1932’de Kulüp rakısı üstüne yaptığı etiket tasarımı hala kullanılarak tam 78 yıllık bir döneme imzasını atmış oldu. 1929 yılında kabul edilen latin harflerinden sonra ilk Alfabe kitabının kapak tasarımını hazırladı. Ünü diğer ülkelere de yansımıştı. Mısır, Almanya ve İsviçre kuruluşları için de afişler hazırladı. 1965’de “İstanbul Tiplemeleri” adında bir dizi resim hazırladı.1978’de Grafikerler Meslek Kuruluşu onur üyeliğine seçildi. Önceleri kiracıolarak geldiği Kınalıada’da Şale köşkünü satın aldı. Burada sulu boya ve manzara resimleri yatpı. Hat sanatından da örnekler verdi. Ressam Naişide hanımla evliydi.

Adalarda İz Bırakanlar İçeriği: Yaşamlarının büyük bir bölümünü Kınalıada'da geçiren grafiker ve ressam İhap Hulusi Görey ile şair, yazar, eğitmen ve milletvekili Fazıl Ahmet Aykaç yakın dosttu. Bazen kendi adalarında bazen de Büyükada Anadolu Kulübü'nde buluşurlardı. İhap Hulusi, yurtdışında özellikle Almanya'da uzun yıllar resim ve grafik eğitimi aldıktan sonra 1929 yılında ilk grafik atölyesini İstanbul'da kurdu. Yeni cumhuriyette grafik sanatının kurucularından ve reklamcılığın ilk büyük isimlerindendi. Türkiye'nin başlangıç yıllarındaki pek çok resmi ve özel kuruluşun kurumsal kimliklerini o oluşturdu. Neredeyse tüm reklam afişleri, kitap kapakları, etiket ve ambalaj resimleri onun kaleminden, üzerlerinde İhap Hulusi yazan ters üçgenli imzasıyla çıktı. Cumhuriyeti o afişledi demek abartı sayılmaz. İhap Hulusi'nin bugün de kullanılan ünlü Kulüp Rakısı etiketinin üzerinde, içki içen çok şık ve yakışıklı iki beyefendi görülür. Çeşitli dönemlerde bu beyefendilerin Mustafa Kemal Atatürk ve İsmet İnönü oldukları iddia edilse de, 1932 yılında tasarlanan bu etikettekilerin Anadolu Kulübü'nde demlenen Fazıl Ahmet Aykaç ve İhap Hulusi olduğu, ünlü ressamın arkadaşıyla sohbetini ölümsüzleştirdiği söylenir.

1952 doğumlu olan ressam, Danimarka Arhus Kunst Akademi’de çalıştıktan sonra, Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’ni bitirdi.

Resim ve heykel çalışmalarının yanı sıra tiyatro ve sinemada çok defa sahne tasarımı ve sanat yönetmenliği yapan, bu alanda ödüller kazanan, çeşitli üniversite ve okullarda resim ve çağdaş sanat dersleri veren sanatçı, 1981’den bu yana birçok ulusal ve uluslararası sergide yer alıp, çok sayıda da kişisel sergi açtı.

1903'te İstanbul'da doğdu, buradaki Fransız okullarında eğitim gördü, resim ve piyano dersleri aldı. 1924'te Türkiye'de bulunan Macar keman virtüözü ve pedagog Karl Berger'den ders alan sanatçı 1935'ten 1939'a kadar Berlin ve Paris'te kardeşi Fahrünnisa Zeid'in yanında kalarak sanat hareketlerini izledi.John Buckland Wright'in atölyesinde heykel ve gravür çalıştı, 1951'de Türkiye'ye döndüğünde ilk kişisel sergisini açtı.luslar arası Sanat Eleştirmenleri Derneği'nin (AICA) 1954'te İstanbul'da toplanan kongresi nedeniyle Yapı Kredi Bankası'nın düzenlediği yarışmada ilk yağlıboya çalışmasıyla birincilik ödülünü, bir yıl sonra ikinci Tahran Bienali'nde ikincilik ödülünü aldı.
Aliye Berger desen ve yağlıboya resimler yaptıysa da çoğunlukla oyma baskı tekniğinde, siyah-beyazın ara tonlarında yapıtlar verdi. Zımpara kağıdı, kasap kağıdı ve tülbenti malzeme olarak kullanan sanatçı günlük yaşamın kalıplarını, İstanbul'un çeşitli köşelerini bazen gerçekçi, bazen de fantastik biçimde, özgün bir lirizm ve dışavurumculukla yansıttı.

1967 yılında şimdiki adıyla Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi olan dönemin İstanbul Tatbiki Güzel Sanatlar Yüksek Okulu’nun uygulamalı yetenek sınavını kazanarak girdiği resim bölümünde beş yıl resim eğitimi gördü. Birincilikle mezun olduğu okula bir yıl sonra 1973 yılında asistan oldu. Asistanlığı döneminde kazandığı Avusturya Hükümeti’nin bursu ile litografi (taş baskı) eğitimi görmek üzere 1975 yılında Salzburg’a gitti. Yurda döndüğünde tez çalışmalarına devam eden sanatçı 1977’de “Görsel Sanatlar Öğesi Olarak Kurgu” adlı tezi ile yüksek lisansını tamamladı. Floransa’ya 1980 yılında bu kez İtalyan Hükümeti’nin bursuyla giderek; Floransa Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü’nde iki yıl boyunca çalışmalar yaptı. 1982 yılında yurda döndü. Doktoraya eşdeğer olan sanatta yeterlilik diplomasını 1983 yılında alan sanatçı üç yıl sonra 1986’da resim bölümünde doçent oldu. 1989 yılında New York’a giderek çağdaş sanatlar üzerine çalışmalar yaptı. New York Üniversitesi Hagop Kevorkian Yakındoğu Merkezi’nin davetiyle 1990 yılında burada çalışmalarda bulunan İslimyeli, 1991’de Fulbright bursuyla Güzel Sanatlar Fakültesi’nde çalışmalarını sürdürdü. Konuk sanatçı olarak davet edildiği ABD Hartford Trinity Koleji'nde çalıştı. 1996 yılında profesör oldu. Değişik ülkelerden aldığı davetlerle gittiği yerlerde kısa süreli çalışmalar yaptı. İslimyeli, eğitimciliğinin yanı sıra sanat kitapları, şiir ve öyküler yazmakta, sinema ile de ilgilenmektedir. Şiir ve öyküleri Dost, Oluşum, Yazı, Gösteri, Argos, Kitaplık dergilerinde yayımlanmıştır. Marmara Üniversitesi’nde kendi adıyla resim atölyesi; yirminin üzerinde de yüksek lisans ve doktora tezi yöneten sanatçı, halen Işık Üniversitesi’ndeki öğretim üyeliği görevine devam etmektedir.

Ressamlar Derneği'nin sadık, sevgi dolu, özverileriyle vazgeçilmez üyesi Hibel Gazze, çalışmalarında Natürmort ve peyzaj konularına ağırlık vermiştir. Sanatçının Natürmortlarında belli bir tekniği ve disiplinli çalışması gözlenmektedir. Peyzajları ise empresyonist bir anlayışla çerçevesini zorlamakta sevgiyle aydınlanan parlak renkleriyle sağlıklı bir derinlik kazanmaktadır. Duygusunu, coşkusunu katmış renklerine... "Beğendiniz mi?... Güzel mi sahi?.." derken kıpır, kıpır... Tıpkı yüreği gibi. Duyarlı, coşkulu yüreğe her zaman saygım vardır. Güzel bir portre... Ve çok güzel bir peyzaj... Bir teras mı?... Yeşil-mavi bir doğa derinliği mi yoksa?... Sanatçı yüreğin anıları, özlemleri mi?.. Böylesi de bir başka güzel... Güzeli gören ve gösteren yüreklere, renklere ve ellere selâm olsun.

Türk duvar ressamı. Tatbiki Güzel Sanatlar Okulu'nu bitirip (1961), aynı okulda asistanlığa başlayan Erol Eti, Stuttgart'ta iki yıl uzmanlık çalışması yaptı. Yurda dönünce Tatbiki Güzel Sanatlar Okulu'nda öğretim görevliliğinde (1970), Dekoratif Resim Bölümü Başkanlığında (1975) ve müdürlükte (1975-1979) bulundu. Duvar süslemeciliği alanında çeşitli yarışmalar kazanıp, Büyük Ankara Oteli'nde, İstanbul Sheraton Oteli'nde, ve diğer otellerde uygulamalar yaptı.

1960-1967 yılları arasında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi'nde eğitim gördü, Halil Dikmen ve Zeki Faik İzer atelyelerinde çalıştı. 1971'de devlet bursuyla gittiği Paris'e yerleşti. Burada Vincence Üniversitesi Plastik Sanatlar Bölümü'nde eğitim gördü. 1960-1967 yılları arasında İDGSA Resim Bölümünde öğrenim gördü. Halen yaşamını İstanbul ve Paris'te sürdüren ressam, ilk sergisini 1974'te Fransa'nın Rouen şehrinde açtı.[1] Türkiye'de on beş, Paris'te dokuz, Viyana, Salzburg, Lozan ve Brüksel'de ise birer kişisel sergi açan ressam ayrıca pek çok uluslararası sergiye katıldı.[2] Genelde hayal ile gerçeği harmanlayan eserler verdi. Önceki yıllarda çeşitli dergilerde yer almış şiirleri, 2007 yılında kitap olarak yayınlandı. "Kuyruklu yıldız" anlamına da gelen Komet adını, bir müzik grubundan esinlenerek aldı, daha çok bu isimle anılır. Ender gravür ustalarındandır.