Adalılar - Islanders | Adalar Müzesi - Museum of the Princes' Islands

1901'de ailesinin Büyükada'daki köşkünde dünyaya geldi. Babası devlet adamı, asker ve tarihçi Kabaağaçlı Mehmet Şakir Paşa; annesi Giritli Sare Hanım'dır. "Şakir Paşa ailesi" olarak anılan ve pek çok sanatçı yetiştirmiş olan bu ailenin ortancı kızıdır (Kardeşler sırasıyla: Cevat Şakir, Hakkiye, Ayşe Suad, Fahrelnisa ve Aliye). 14 yaşında resme başlayan sanatçı[1] işgal yıllarında Sanay-i Nefise'nin ilk kadın öğrencileri arasında yer aldı[2] İlk evliliğini, Sanay-i Nefise'ye başladığı 1920 yılında, yazar İzzet Melih Devrim ile yaptı. Eşi ile beraber Avrupa kentlerine seyahat etme, yazar ve entellektüellerle tanışma fırsatı buldu. Bu evlilikten Nejat ve Şirin adında iki çocuğu dünyaya geldi. Resim öğrenimini Paris'te Ranson Akademisi Stalbach Atölyesinde ve Türkiye'de Güzel Sanatlar Akademisi Namık İsmailatölyesinde sürdürdü[3]. İkinci evliliğini 1934 yılında, Ürdün'ün Ankara temsilcisi ve Ürdün Kralı I. Faysal'ın kardeşi olan Emir Zeid ile yaptı; bu evlilikten "Raad" adında bir oğlu dünyaya geldi. Diplomat olan eşinin görevi nedeniyle Türkiye'den ayrılan sanatçı, resim kariyerini Avrupa'nın çeşitli kentlerinde sürdürdü. İlk kişisel sergisini 1944 yılında İstanbul'da kendi evinde açtı. Bu ilk sergiyi Paris,Londra, New York, Brüksel gibi kentlerde açtığı onlarca sergi izledi. 1970 yılında eşinin ölümünden sonra 1976'da, oğlu Raad'ın yaşadığı Amman'a yerleşti. Bu kentte kendi adıyla anılan bir sanat enstitüsü kurdu[3]. Son döneminde portreler üzerinde yoğunlaştı[4]. Eserlerini son olarak 1988'de İstanbul'da, 1990'da Fransa ve Almanya'da sergiledi[3]. 5 Eylül 1991'de hayatını kaybetti. Amman'da El Rağdan Sarayı Kraliyet Mezarlığı'na defnedildi.

1945 yılından vefat ettiği 1966 yılına değin Vehbi Koç'la birlikte çalışan, İstanbul Ford bayiliğinin ilk yöneticisi, Otosan'ın murahhas azası ve Koç Holding'in ilk birkaç isminden biri olan Kemal İnal çocukluk yıllarından itibaren Büyükadalı'ydı. Çok genç yaşta evlendiği eşi Ayşe Azra İnal ressam olmak istiyordu. Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'ne gitti, Beşiktaş'ta aralarında Nuri İyem'in de olduğu bazı ressam arkadaşlarıyla stüdyo kurdu ve resim yapmaya koyuldu. Ancak Büyükada'nın genç karı kocanın hayatında her zaman ağırlıklı bir yeri vardı. Ayşe Azra ve Kemal İnal yazları mutlaka Büyükada'da geçirir, her fırsatta küçük sandallarına atlayıp adanın tadını çıkarır, bir adalı gibi yaşarlardı. Eşinin erken vefatından sonra, Ayşe Azra İnal, bu misyonu tek başına sürdürdü. 5 beygirlik kıçtan takma motorlu küçük sandalıyla tek başına adanın arkasındaki koylara gider, denize girer, midye çıkarıp çocuklarına nefis yemekler hazırlardı. Bu yolculuklarında resim malzemelerini de yanından ayırmaz canının çektiği yerde karaya çıkıp şövalesini kurar ve ada tabloları yapardı. Bazıları Anadolu Kulübü'nde olmak üzere pek çok sergi açtı. Ayşe Azra İnal, 70'li yaşlarında bile bu yaşam biçimini değiştirmedi, 1998'de hayata veda etti.

İngiltere doğumlu bir ressam. İstanbul'a ilk ayak bastığında, Büyükada'yı da ziyaret etmiş, Londra'nın kasvetli, karanlık atmosferinden sonra, söylediğine göre, dünyanın hiç bir kentinde Büyükada'da bulduğu ilhamı bulamayarak, 2006 yılında Büyükada'ya taşınmış. Çalışmalarına buradaki atölyesinde devam eden Tchernega, resim sanatına çocukluk yıllarında başlayarak, ilerki zamanlarda kendi özgün spatula tekniğini, Fransız empresyonistlerden (izlenimciler) etkilenerek geliştirmiş. 
Tchernega'ya göre, üzerinde çalışılması en zor olan obje, insan bedeni ve bedenin ışıkla etkileştiği çeşitli anlar. Bu da onun tarzını ortaya koyma şekliymiş. Ortaya çıkan özgün tarzını geliştirdiği en iyi platformun Büyükada olduğunu belirtiyor.

10 yaşındayken Ohannes Hubeseryan’dan resim dersleri almaya başladı. İki yıl da Güzel Sanatlar Akademisi profesörlerinden Devrim Erbil’in atölyesinde konuk öğrenci olarak çalıştı. Ardından dört yıl da Mehmet Güleryüz’ün kurslarına katıldı. 1984 yılında Almanya’ya gidip Klaus Kiel’in atölyesinde çalışmalarını sürdürdü. 1986 yılında ilk kişisel sergisini açtı ve aynı yıl DYO 20 resim yarışmasında mansiyon kazandı. Ayrıca üç yabancı ülkede de sergiler açtı. Yaz kış Kınalıada’da oturmaktadır.

1956 yılında İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisini (İDGSA) bitiren sanatçı, daha sonra sanat eğitimini Floransa'da sürdürdü. 1959 yılından sonra Paris'te yaşadı. 45 yılda 130'un üzerinde kişisel sergi açan ve grup sergisine katılan sanatçı İstanbul-Ankara-İzmir-Bodrum kentlerinin yanısıra Fransa, Almanya, İtalya, İsviçre, Belçika, Hollanda, İspanya, Avusturya, Danimarka, Romanya, Kanada, Hindistan gibi ülkelerde sergilere katıldı. Yurtdışında sayısız müze ve özel kolleksiyonda eseri olan sanatçının bugüne kadar kazanmış olduğu bir çok ödülü vardır. Ocak 2014'de hayatını kaybeden Erdal Alanlar'ın soyut resmin temsilcileri arasında çok önemli bir yeri vardır.

Resme Kınlıada’da başladı. Ada sokaklarını ve ada insanlarını tuvaline yansıttı. Daha sonra yerleştiği Amerika’da ünlendi. New York’ta açtığı sergilerle geniş kitlelere hitap etti. Sanat afişlerinden bazılarında Berç Keçyan’ın resimleri kullanıldı. Aralıklı olsa da yine yaz aylarını Kınalı’da geçirmeyi yeğliyor.

Uzun yıllar Kınalıada’da yaşadı ve ilk resim çalışmalarını da burada yaptı. Güzel Sanatlar Akademisini bitirdikten sonra Beyoğlu galerisi ve okul derneklerinde sergiler açtı. Sonraki yıllarda Amerika’ya gidip Boston’a yerleşti. Gerek bu kentte, gerekse Amerika’nın diğer büyük şehirlerinde resimlerini sergiledi. Akademi ve üniversitelerde resim üzerine konferanslar verdi. Yaz aylarını ise yine Kınalaıda ve Yunan Adaları'nda geçiriyor.